[color=darkred]تاریخچه برق :[/color]

اگرچه که الکتریسته به عنوان نتیجه واکنش شیمیایی ای که در یک پیل الکترولیت از زمانی که الساندرو ولتا در سال 1800 میلادی این آزمایش را انجام داد ، شناخته می شده است ، اما تولید آن به این روش گران بوده و هست.
(البته طبق بررسی های به عمل آمده روی باتری پارتیان که سالیان اخیر در منطقه بین النهرین کشف شده است ، مشخص شد که در حقیقت این ایرانیان بوده اند که بیش از 2000 سال پیش باتری شیمیایی را اختراع کرده و در آن زمان از آن برای آبکاری فلزات استفاده می کردند!)




الساندرو ولتا(1827-1745)

در سال 1831 مایكل فارادی ماشینی ابداع کرد که از حرکت چرخشی تولید الکتریسته می کرد ، اما حدود پنجاه سال طول کشید تا این فن آوری از نظر اقتصادی مقرون به صرفه شود.




مایكل فارادی(1867-1791)

در سال 1878 توماس ادیسون جایگزین عملی و تجاری ای را برای روشنایی های گازی و سیستم های حرارتی ایجاد کرد و به فروش رساند که از الکتریسته جریان مستقیمی استفاده می کرد که بطور منطقه ای تولید و توزیع شده بود ، استفاده می کرد. در سیستم جریان مستقیم ادیسون ، ایستگاه های تولید توان اضافی می بایست نصب می شدند. بدلیل اینکه ادیسون قادر نبود سیستمی را تولید کند که به ژنراتورهای چندگانه اجازه بدهد که به یکدیگر متصل شوند ، گسترش سیستم او نیاز داشت که تمامی ایستگاه های تولید جدید مورد نیاز ساخته شوند.




توماس ادیسون(1931-1847)

نیاز به نیروگاه های اضافی ابتدا توسط قانون اهم بیان شده است ، به دلیل اینکه تلفات با مربع جریان یا بار و با خود مقاومت متناسب است، بکار بردن کابل های طولانی در سیستم ادیسون به مفهوم داشتن ولتاژهای خطرناک در برخی نقاط یا کابل های بزرگ و گران قیمت و یا هر دوی اینها بود.

نیکولا تسلا که مدت کوتاهی برای ادیسون کار می کرد و تئوری الکتریسته را بگونه ای درک کرده بود که ادیسون درک نکرده بود ، سیستم جایگزینی را ابداع کرد که از جریان متناوب استفاده می کرد. تسلا بیان داشت که دو برابر کردن ولتاژ جریان را نصف می کند و منجر به کاهش تلفات به میزان 75% می شود و تنها یک سیستم جریان متناوب اجازه انتقال بین سطوح ولتاژ را در قسمت های مختلف آن سیستم ممکن می سازد. او به توسعه و تکمیل تئوری کلی سیستمش ادامه داد و جایگزین تئوری و عملی ای را برای تمامی ابزارهای جریان مستقیم آن زمان ابداع کرد و ایده های بعدیش را در سال 1887 در 30 حق انحصاری اختراع به ثبت رساند.




نیکولا تسلا(1943-1856)

در سال 1888 کار تسلا مورد توجه جرج وستینگهاوس که حق انحصاری اختراع یک ترانسفورماتور را در اختیار داشت و یک کارخانه روشنایی را از سال 1886 در گریت بارینگتون ، ماساچوست راه اندازی کرده بود ، قرار گرفت. اگرچه که سیستم وستینگهاوس می توانست از روشنایی های ادیسون استفاده کند و دارای گرم کننده نیز بود ، اما این سیستم دارای موتور نبود. به لطف تسلا و اختراع ثبت شده اش وستینگهاوس یک سیستم قدرت را برای یک معدن طلا در تلورید ، کلورادو در سال 1891 ساخت که دارای یک ژنراتور آبی 100 اسب بخار(75 کیلو وات) بود که یک موتور 100 اسب بخار(75 کیلو وات) را در آنسوی خط انتقالی به فاصله 2.5 مایل(4 کیلومتر) تغذیه می کرد. سپس در یک قرارداد با جنرال الکتریک که ادیسون مجبور به فروش آن شده بود ، شرکت وستینگهاوس اقدام به ساخت یک نیرگاه در نیاگارا فالس کرد که دارای سه ژنراتور تسلای 5000 اسب بخار بود که الکتریسته را به یک کوره ذوب آلومینیوم در نیاگارا ، نیویورک و به شهر بوفالو ، نیویورک به فاصله 22 مایل(35 کیلومتر) انتقال می داد. نیروگاه نیاگارا در 20 آوریل 1895 شروع به کار کرد.